Kolega odstawił nas u Marty, skąd transportowałam się do domu.

Poza lekko stłuczonym kciukiem i bolącym grzbietem stopy wyjazd bardzo udany. Kilka lądowań w śniegu- najbardziej spektakularne z przewrotem w przód i twarzą w zaspie. Przy ostrych zjazdach po prostu traciłam panowanie nad prędkością- a narty miałam wąskie i śmigały prawie same (prosiłam przy wypożyczaniu o szybkie). Pierwszy raz miałam na nogach narty (nie tyle biegówki co ogólnie narty).

Wczoraj przed schroniskiem "Na Stogu Izerskim" był mocny zjazd. Czekał na mnie kolega.

Pytam: wszyscy zjechali czy wypięli się z nart? Wszyscy zjechali. To co, ja nie zjadę?

Zjechałam do trzeciego zakrętu. Ale zaraz po stracie gdy zamiast "jodełki" narty ułożyły mi się prosto zastanawiałam się w którą zaspę się właduję. Przynajmniej miękkie lądowanie było, niemalże salto w przód, a głowa w śniegu. Ale tusz się nie rozmazał!

Dzisiaj w drodze ze schroniska do punktu widokowego Smrk tuż po wpięciu się w narty zaczął się zjazd. Zjazd o tyle trudny, że był o dosyć dużym nachyleniu, nawierzchni, a na zakrętach nie było już zasp a strome stoki porośnięte drzewkami. Jak z "jodełki" znowu zaczęłam jechać "na krechę" to tylko na zakrętach mogłam krzyczeć do nart "W prawo, w prawo!". Przed rozwidleniem dróg mając do wyboru skręcić o ponad 90 stopni, wylądować na drzewie lub się wyłożyć- wybrałam opcję nr 3. Plecak dobrze się sprawdził jako hamulec.

Czyli było wesoło- jak zawsze Olimpem!

Startowaliśmy w sobotę z Polany Jakuszyckiej przez "Chatkę Górzystów" do schroniska "Na Stogu Izerskim". Tam nocleg i rano odwiedziliśmy Smrk, ponownie zahaczyliśmy o "Chatkę" i stamtąd przez "Orle" do polany. Część ekipy została do jutra.

A ja od jutra startuję a najgorszymi 3 tygodniami w tym roku- praktyki!
Rano szkoła, po południu praca, w nocy pisanie konspektów. Nie wiem kiedy będę spać. Na długiej przerwie chyba.









Chatka Górzystów:





Wnętrze schroniska "Na Stogu Izerskim"- było jeszcze czuć magię świąt.



Nocny spacer po okolicy. Cisza jakiej nie doświadczy się nigdzie indziej! Płatek śniegu spadający na kurtkę był jedynym hałasem jaki można usłyszeć stojąc między zaśnieżonymi drzewkami...










Smrk





Czekolada jako nieodłączny element szczytowania (na wieży widokowej...)





Widok z wieży:




Królowa śniegu