2 dni odpoczynku od roweru w celu wyleczenia się z wirusa, który w poniedziałek spowodował, że nogi się pode mną uginały. Czosnek leczy. Nie tam żadne medykamenty.


Patrząc na podmuchy wiatru zawahałam się dzisiaj czy nie pojechać autobusem... Tym bardziej, że kuszą kolejne strony książki z kolekcji GW "Polskie Himalaje- pierwsi zdobywcy". Wczoraj przeżywałam pierwszą Polską wyprawę na Nanda Devi East pod kierownictwem Karpińskiego. Zabawne jak bardzo się wczuwam. Jakbym film oglądała.

Ale zdrowie nie pozwoliło, aby Trek stał dalej w garażu. I ta temperatura- 10 stopni :) Nie zdążyłam go obejrzeć po poniedziałkowej jeździe po roztopach. Kilka metrów od domu i już słyszałam łańcuch. Spoglądam- z szarego zrobił się rudy. Rdza... Dodatkowo przy podjazdach i mocniejszym naciśnięciu na pedał skrzypnięcie- jakby suport. Trzeba przesmarować tu i tam i zbadać co w Treku piszczy.

Część ekipy się wycofała z atakowania Grossa. Zapowiadali po -30 stopni i obfite opady śniegu. Nie, żebym cię cieszyła, ale... ;)



EDIT

Macie fragment kolejnego odcinka. Po zejściu do Capileiry następnego dnia mieliśmy mieć autobus o 7 rano. Spóźnił się... Przyjechał o 14.00. A w Polsce narzekają na 10 minut ;)

7 godzin czekania. Któż by nie zwariował.