Co ja żem dzisiaj oberwała! Tak mnie publicznie upokorzyć... Skandal... Zniewaga... Obraza... Jeszcze nigdy publicznie nie dostałam z liścia w twarz. I to jadąc na rowerze!

A było to tak...

Jadę, jadę, jadę... Nagle jak mi wielki liść na twarz nie spadnie, jak nie huknie o me lica- aż zatrzęsła się ulica! Był tak wielki, że przysłonił mi pół świata i to z tej prawej lepszej strony (mniejsza wada wzroku w prawym oku).

Ściągnęłam drania i wrzuciłam pod koła samochodu. Mam nadzieję, że już więcej nikogo nie zaatakuje...

Do tego zaczął padać lód. Drobniutki na tyle, że nazwać go gradem to byłaby hiper hiperbola. Dosyć szczypiące przeżycie na twarzy.

A potem jeszcze deszcz ze śniegiem. I jakiś TIRowy ciul na Milenijnym mnie obryzgał dzisiaj ulicznym źródełkiem. Wielkie dzięki (oby Ci na zawsze był miękki...)!



Kurtka przemaka. Ale za to miałam okazje przetestować spodnie Salewy wyhaczone na Allegro za 180 zł z GTX. Te akurat rzeczywiście prawie nówki. Nie przemakają, oddychają, wyglądają. Nic tylko nosić i nie ściągać :)



Dzisiejsze km:
dom-spartan1-praca1-praca2-dom-spartan2-dom

Najlepsze zastępstwo z dnia dzisiejszego- gimnastyka z seniorami. Obawiałam się zrzędzących, trącących nieświeżością, zrzędzących matrioszek, a dostałam grupkę milutkich, uśmiechniętych babeczek. Czego im nie zrobiłam- cieszyły się. Udzielało mi się ich szczęście.

Wiecie jak to jest przy negocjacjach finansowych gdy podacie jakąś kwotę a rozmówca bez zawahania mówi "Ok, nie ma sprawy". Żałujecie wtedy, że nie zaczęliście od wyższego pułapu. Żałuję więc, ale próbuje się pocieszyć, że nie można być zachłannym... Nie można...?