Mało wykręcone, ale po zajęciach podrzuciłam plecak koleżance do akademika i tuptałam sobie na wałach. Tuptałam, tuptałam i 14 km pykło. Tak szacowałam, że tyle wyjdzie z tej pętelki, którą sobie wymyśliłam. Chwilę grozy przeżyłam biegnąc w stronę Trestna gdy czarny samochód zwolnił i zaczął jechać w tempie mojego biegu. Zero żywej duszy, żadnych samochodów, krzaki... Wyobraźnia działa! Po jakiś 50 metrach skręcił w lewo. Uf, uf.

Z rowerowych zdarzeń to tylko dzisiaj postraszyłam jakiegoś pana z reklamówkami kroczącego dumnie po DDR. Jako że zjeżdżałam z wiaduktu prędkość była zacna. Najpierw dzyń dzyń, a potem UWAGAAAAAAAAAA! Jak się obrócił to momentalnie na trawę przeskoczył. Zrugałam go jeszcze, że obok jest CHODNIK. Piękna kosteczka, szeroki, a ludzie i tak będą łazić tam, gdzie nie są proszeni.

I mnie dzisiaj wygwizdało na rowerze! Wybrałam się z odkrytymi łydami, bo wszystkie długie spodnie czekają aż je wypiorę. Poza tym w radiu zapowiadali 20 stopni na weekend co mnie natchnęło do ubrania czegoś lżejszego. Łydy czerwone, bynajmniej nie z rozgrzania a z zimna. Dzisiejszy wiatr był turbo-zimny.