Wczoraj wracam z pracy- deszcz.
Dzisiaj wracam z pracy- deszcz i wichura.
Jutro wrócę z pracy... A nie, nie wrócę. Bo do niej nie pojadę :D

Wychodzę z pracy. Patrzę deszcz (leje). Widzę wiatr. Tak, tak WIDZĘ na kałużach 8 w skali Beauforta, jak nie 10, albo Tsunami.

I w tym momencie przypomniałam sobie, że przed wyjazdem z domu zapytałam siebie czy nie wziąć czasem kurtki przeciwdeszczowej i ochraniaczy na buty. Aj tam, rzadko kiedy bez tobołków się ruszam na rower, NIE BIORĘ.

Mhm.

Taka nauczka jak z tym poślizgiem na asfalcie. Jak się nie wywrócisz to się nie nauczysz. Ino!

Miło, że wiatr dymał od tyłu. Gorzej, że przemarzły mi palce u rąk. A najgorsze, że z każdym ruchem pedała w dół czułam jak mi się poziom wody w bucie podnosi. Nie, NIE, NIEEE lubimy tego! A najnajnajgorsze, że stopy mi zmarzły bardziej niż dłonie. Gdzie mój masażysta nadworny ja się pytam?!

A końcówka 6. sezonu Dextera wcale nie jest taka "Ja... Po prostu... Musisz obejrzeć! Normalnie najlepsza ze wszystkich sezonów, bije na głowę..." Nie mój drogi kolego, spodziewałam się czegoś, co przeżyję bardziej niż fakt, że Debra widziała jak Dexter zabija.

To tyle na dzisiaj (a raczej wczoraj). Dobranoc pchły na noc!