Temat pompowania ostatnio jest u mnie na topie. Po niedopompowaniu koła w skuterku (to te koła się pompuje?!) i potrzebie odwiedzenia wulkanizatora, bo opona się odkleiła, postanowiłam nadrobić zaległości z pompowaniem. Dopompowuję każde koło przed wyjściem, a dzisiaj jeszcze było pompowanie w biegu. Bynajmniej nie dlatego, ześmy się z Martą spieszyły. Pompowanie niedosłownie, w biegu dosłownie. Po wczorajszych rozmowach na tematy przeróżne z Olimpowiczami, słońce obudziło nas już słowami "Zbierać dupy, bo zaraz zajdę!". Tośmy się zebrały. Pro ubiór w postaci gejtrów, butów do biegania i czapek z daszkiem był naszym niedzielnym garniturem. 8,5 km wzdłuż wałów, co kilkadziesiąt sekund zniżałyśmy się do poziomu żuczka i wykonywałyśmy UGIĘCIA RAMION W PODPORZE PRZODEM. Dzisięć razy razy dawdzieścia. W sumie dwieście. Pogoda dzisiaj dopisała.

A narzekałam na jakośc zdjęć z Nokii. To mam teraz. Cud, miód i żenada z Samsunga.

Marta z Focusem © maratonka

A tydzień wcześniej wbieg... Marszowbieg na Ślężę. Tomek kibicował mi z przodu, ja umierałam. Z tyłu naturalnie. "Z kamyka na kamyk, już blisko!" - kłamał co chwilę. Kilkudniowa niedyspozycja objęła również tamten dzień. Podbiegi, wjazdy i marsze pod górkę nie są moją mocną stroną. JESZCZE.

Niedzielna Ślęża © maratonka

A niebawem wraz z Ghostem szykuje się mała zmiana otoczenia. Przerwa od życia.

Domki i morze © maratonka